Πέμπτη 24 Απριλίου 2008

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Κάθε γενιά στο παρελθόν κληρονομούσε αβίαστα μια στάση απέναντι στο περιβάλλον που θα μπορούσαμε να την ονομάσουμε «σχέση αλληλεξάρτησης και αλληλοσεβασμού». Σήμερα ο τεχνολογικός πολιτισμός κρύβει αυτή την αναγκαιότητα και το περιβάλλον απομένει ένα απλό αντικείμενο για οικονομική εκμετάλλευση.

Η περιβαλλοντική εκπαίδευση είναι μια πρωτοποριακή σχολική δραστηριότητα βγαλμένη από την σύγχρονη ανάγκη για ευαισθητοποίηση της νέας γενιάς απέναντι στα περιβαλλοντικά ζητήματα που δημιούργησε αυτή η λανθασμένη πορεία.

Το περιβάλλον δεν αποτελεί μονάχα αντικείμενο σπουδής αλλά ταυτόχρονα χώρο συζητήσεων, πεδίο δράσης, ευκαιρία αναψυχής, πηγή έμπνευσης.

Ο τρόπος που το μελετάμε δεν είναι τυποποιημένος.

Με ομαδικές εργασίες εξερευνούμε το τοπικό μας περιβάλλον ή μελετάμε τοπικά περιβαλλοντικά θέματα και αποκτούμε γνώμη για ότι συμβαίνει γύρω μας.

Ζητάμε τη βοήθεια των γονέων μας γιατί οι δράσεις μας είναι πολλές και απαιτούν μετακινήσεις και υποστήριξη.

Ζητάμε τη βοήθεια των συμπολιτών μας γιατί χρειαζόμαστε πληροφορίες από την προσωπική ή την επαγγελματική τους εμπειρία.

Ζητάμε από την τοπική αυτοδιοίκηση να είναι δεκτική στα μηνύματα των παιδιών.

Το σχολείο μας

Η φύση γύρω μας

Η τοπική μας κοινωνία

Είναι μέρη ενός κόσμου που μπορεί να γίνει πιο όμορφος

Η περιβαλλοντική εκπαίδευση ονειρεύεται και δρα γι’ αυτή την ομορφιά!

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ

Η περιβαλλοντική εκπαίδευση στο σχολείο μας εφαρμόζεται σε πολλές μορφές άλλοτε σαν περιβαλλοντικό πρόγραμμα μεγάλης διάρκειας και άλλοτε σαν μικρής διάρκειας δράση (καθαρισμός ακτών, αισθητικές παρεμβάσεις στο σχολικό χώρο…) και άλλοτε σαν μόνιμη δραστηριότητα με σκοπό το καλό του περιβάλλοντος (ανακύκλωση…)

ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ

ΓΕΝΙΚΑ

Ανακύκλωση χαρακτηρίζεται η ανάκτηση και επαναφορά σε χρήση υλικών που προέρχονται από μεταχειρισμένα προϊόντα. Η ανακύκλωση εξοικονομεί ενέργεια ,οπότε μειώνεται η όξινη βροχή , το φαινόμενο του θερμοκηπίου και η ατμοσφαιρική μόλυνση. Η ανακύκλωση μειώνει την ανάγκη για εξεύρεση πρώτων υλών ,εξοικονομεί ενέργεια αφού τα ανακυκλωμένα προϊόντα χρειάζονται λιγότερη ενέργεια για να αναπαραχθούνε σε σχέση με τα προϊόντα που παράγονται από πρώτες ύλες. Έτσι μειώνεται η μόλυνση του περιβάλλοντος. Επίσης εξοικονομεί χρήματα και δημιουργεί θέσεις εργασίας. Τα προγράμματα ανακύκλωσης, εφόσον έχουν σχεδιαστεί καλά, είναι καλύτερα από την μέθοδο της υγειονομικής ταφής ή της καύσης των απορριμμάτων, γιατί δεν μολύνουν το περιβάλλον και μειώνουν την επιβάρυνση του περιβάλλοντος.

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΟΦΕΛΗ

Όταν ανακυκλώνεις αισθάνεσαι καλά. Τα περιβαλλοντικά προβλήματα έχουν γίνει τόσο σύνθετα που πολλοί άνθρωποι νομίζουν ότι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα πια. Προβλήματα όπως:τα επιβλαβή απόβλητα, η μείωση των τροπικών δασών και η όξινη βροχή. Αυτά τα προβλήματα πρέπει να αντιμετωπιστούν ομαδικά ή με κρατική παρέμβαση.

Ανακυκλώνοντας εξοικονομείς τους φυσικούς πόρους. Τα εθνικά μας αποθέματα μειώνονται δραματικά, ιδιαίτερα με την αύξηση της χρήσης και συσκευασίας στα προϊόντα. Ανακυκλώνουμε χρησιμοποιημένα υλικά για να φτιάξουμε καινούργια προϊόντα και συσκευασίες όποτε μειώνουμε την κατανάλωση των φυσικών πηγών.

Ανακυκλώνοντας εξοικονομείς ενέργεια. Η επεξεργασία πρώτων υλών δημιουργεί υψηλές απαιτήσεις σε ενεργειακές πηγές. Η επεξεργασία χρησιμοποιημένων υλικών μειώνει τις ανάγκες για εξόρυξη, επεξεργασία και πολλές διαδικασίες παραγωγής.

Ανακυκλώνοντας σώζεις το περιβάλλον. Η ανακύκλωση μειώνει την περιβαλλοντική καταστροφή που προκαλείται από εξόρυξη, υλοτομία και επεξεργασία πρώτων υλών. Ανακυκλώνοντας μειώνεις τους κινδύνους για εναέρια, θαλάσσια μόλυνση από παραγωγικές διαδικασίες.

Μείωση κόστους αποκομιδής. Οι αυξανόμενες ανάγκες για χώρους αποκομιδής και η ανάγκη να οδηγηθούν τα απόβλητα σε τοποθεσίες πολύ μακριά από το σημείο που προέρχονται οδήγησε σε αυξημένο κόστος αποκομιδής.

Η ανακύκλωση είναι μια καλή επιχείρηση. Οι κατασκευαστές που παράγουν προϊόντα με ανακυκλωμένο περιεχόμενο έχουν τη δυνατότητα να μειώσουν τις ανάγκες τους σε πρώτες ύλες και ενεργειακές πηγές, χρειάζονται λιγότερο εξοπλισμό, λιγότερες εγκαταστάσεις για επεξεργασία και βασίζονται λιγότερο σε ξένα προϊόντα όπως πετρέλαιο. Η ανακύκλωση γλιτώνει χρήματα από κατασκευαστές και πελάτες.

ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ ΧΑΡΤΙΟΥ

Ανακυκλώνοντας ένα τόνο χαρτί γλιτώνουμε 17 δέντρα, 6953 γαλόνια νερού, 463 γαλόνια πετρελαίου, 587 κυβικά εκατοστά αέρα, 306 κυβικές γιάρδες γης και 4077 kw ενέργεια. Το 1996 ανακυκλώθηκαν 42,3 τόνοι χαρτί στην Αμερική μόνο. Το ανακυκλωμένο χαρτί περιέχει: δέντρα που μεγαλώνουνε γρήγορα, τροπικά δέντρα, δέντρα από όλο τον κόσμο. Τα δέντρα, τα κλήματα, τα χόρτα και τα άχυρα αποτελούνται κατά το ένα τρίτο περίπου του βάρους τους από κυτταρίνη. Έτσι, τεράστιες ποσότητες συσσωρεύονται ως απορρίμματα της βιομηχανίας τροφίμων, της υλοτομίας, της χαρτοποιίας, και της συγκομιδής δημητριακών. Στο πελώριο όγκο κυτταρικών απορριμμάτων συμβάλλουν επίσης τα άχρηστα χαρτιά της δημόσιας διοίκησης και της βιομηχανίας, τα ράκη, τα κιβώτια, τα χόρτα και τα φύλλα. Άχυρα δημητριακών και βαγάς έχουν χρησιμοποιεί για την κατασκευή διαχωριστικών τοιχωμάτων και ψαθοσκεπών.

ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΥ

Τα περισσότερα κουτιά αλουμινίου που παράγονται σήμερα είναι ανακυκλωμένα. Εδώ και 25 χρόνια έχουν αναπτυχθεί συστήματα που ευνοούν το περιβάλλον αλλά και την βιομηχανία. Αυτά τα οφέλη περιλαμβάνουν την διατήρηση φυσικών και ενεργειακών πηγών αλλά και το έδαφος. Το αλουμίνιο παράγεται σε μια διαδικασία κλειστού κυκλώματος. Αυτή η μέθοδος γλιτώνει ως και 95% της ενέργειας που χρειάζεται για να αναπαραχθεί ένα κουτί από την αρχή. Έτσι γίνεται η εξοικονόμηση φυσικών πηγών.

ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ ΓΥΑΛΙΟΥ

Το γυαλί για ανακύκλωση λαμβάνεται με φορτηγά, αδειάζετε στις αποθήκες, μετά φορτώνεται σε έναν κινούμενο διάδρομο και περνάει κάτω από ένα γιγάντιο μαγνήτη ώστε να αφαιρεθούν τα μεταλλικά στοιχεία. Μετά περνάει από έλεγχο για αφαίρεση ξένων υλικών και στη συνέχεια διαχωρίζεται με βάση το χρώμα. Το τελικό προϊόν υψηλής ποιότητας προωθείται στους κατασκευαστές γυαλιών οι οποίοι κατασκευάζουν καινούργια μπουκάλια και βάζα. Μολονότι τεράστιες ποσότητες γυάλινων δοχείων χρησιμοποιούνται σε όλο τον κόσμο, τα περισσότερα δεν ανακυκλώνονται. Σημαντικότερο πρόβλημα αποτελεί ο διαχωρισμός του από άλλα απορρίμματα και η διαλογή του κατά χρώμα.

Ρύπανση και Προστασία του Περιβάλλοντος

Η καταστροφή και η ρύπανση του περιβάλλοντος αποτελεί ένα σοβαρό, οξύ, υγειονομικό, κοινωνικό και διεθνές πρόβλημα. Η σημασία του φυσικού περιβάλλοντος στην υγεία του ανθρώπου και γενικά για την διατήρηση του οικοσυστήματος ήταν γνωστή από την εποχή του Ιπποκράτη. Ο Ιπποκράτης με την πρωτοποριακή περιβαλλοντική του πραγματεία περί ανέμων, υδάτων και τόπων δίνει μεγάλη σημασία στο περιβάλλον. Θέμα αυτής της πραγματείας είναι οι αντικειμενικές περιβαλλοντικές συνθήκες και ποία σχέση έχουν με την υγεία και τις ασθένειες του ανθρώπου.

Το έργο αυτό του Ιπποκράτη χωρίζεται σε δύο μέρη:

α) Στο πρώτο μέρος χειρίζεται ο σοφότατος αυτός δάσκαλος της ιατρικής την επίδραση των περιβαλλοντικών παραγόντων πάνω στον άνθρωπο

β) Στο δεύτερο μέρος εξετάζει το φυσικό περιβάλλον και τους παράγοντες που διαμορφώνουν τα εσωτερικά και εξωτερικά χαρακτηριστικά των λαών.

Οι απόψεις αυτές και οι στόχοι αυτού του έργου έχουν σχέση με την ανασκευή της ιατρικής αντίληψης και είναι οδηγός και βοήθημα του γιατρού της εποχής εκείνης ο οποίος ασκούσε ιατρική περιοδεύοντας σε διάφορες πόλεις. Επομένως θα έπρεπε αυτοί οι γιατροί να γνωρίζουν τους διάφορους περιβαλλοντικούς παράγοντες των πόλεων που επισκέπτονται. Έτσι νομίζω ότι η σύνθετη και πολύπλευρη σκέψη του πατέρα της ιατρικής ήταν ένα σημαντικό κεφάλαιο που αποτελεί την βάση της ιατρικής επιστήμης σε σχέση με το περιβάλλον.

Το φυσικό περιβάλλον και σήμερα αποτελείται από διάφορες παραμέτρους που επηρεάζουν τις φυσικές λειτουργίες του ανθρώπου και οι οποίες έχουν πάγια παρενέργεια στις φυσικοχημικές λειτουργίες του ανθρώπου κάτι που το αναφέρει ο Ιπποκράτης εις στο περί ανέμων, υδάτων και τόπων έργο του.

Οι παράμετροι αυτοί του περιβάλλοντος είναι και σήμερα οι εξής:

Ο ατμοσφαιρικός αέρας.

Η ηλιακή ακτινοβολία.

Η θερμοκρασία.

Η υγρασία.

Η κίνηση του αέρα.

Η ζώνη ευεξίας.

Η ζώνη αυτή είναι η περιοχή μέσα στην οποία ο οργανισμός του ανθρώπου με το ειδικό θερμορυθμιστικό σύστημα του επιδιώκει να επιβιώσει αφού υφίσταται την επίδραση αυτών των περιβαλλοντολογικών παραμέτρων (θερμοκρασία, ηλιακή ακτινοβολία, κ.τ.λ).

Μεγάλη σημασία για τον ανθρώπινο οργανισμό έχει επίσης και το κλίμα το οποίο διακρίνεται:

Στο θαλάσσιο

Το ηπειρωτικό

Το ορεινό

Το κλίμα σήμερα έχει υποστεί σημαντικές επιδράσεις από τις παρεμβάσεις του ανθρώπου στο περιβάλλον κυρίως στις μεγαλουπόλεις σε σχέση με τις μικρές πόλεις και τα χωριά.

Προσπάθησα να περιγράψω περιληπτικά τη σημασία του φυσικού περιβάλλοντος για την επιβίωση του ανθρώπου και την σοβαρή επίδραση που ασκεί στους ανθρώπους, τα φυτά και τα ζώα κάτι που ήταν γνωστό από την αρχαιότητα (τοποθέτηση σπιτιών σε σχέση με τον αέρα, χρήση νερού, η εναλλαγή των εποχών).

Από πολλά χρόνια έχουν γίνει επισημάνσεις από επιστήμονες καθώς και από διεθνείς οργανισμούς (Π.Ο.Υ., ΟΥΝΕΣΚΟ) οι οποίοι μελέτησαν σε παγκόσμιο επίπεδο την ποιότητα του περιβάλλοντος που κινδυνεύει σε όλες τις έννοιες που του αποδίδουμε.

Αποτέλεσμα αυτού του κινδύνου είναι η διαταραχή της συμβατικής συνύπαρξής του ανθρώπου με το οικοσύστημα ενώ ο άνθρωπος μολύνεται με διαφόρους παράγοντες που δημιουργούν συσσωρευτικά αίτια εις την εμφάνιση ασθενειών και τα οποία πολλές φορές μπορούν να προκαλέσουν και θάνατο.

Αυτή η ρύπανση είναι αποτέλεσμα των δραστηριοτήτων και της μεγάλης τεχνολογικής προόδου έτσι ώστε η παγκόσμια κοινότητα να προβληματίζεται και να ενδιαφέρετε για την προστασία και την εξυγίανση του περιβάλλοντος με κάθε τρόπο.

Ο όρος ρύπανση γενικά σημαίνει αλλαγή των φυσικών, χημικών και βιολογικών χαρακτηριστικών του φυσικού περιβάλλοντος. Αυτό είναι όπως αναφέρθη αποτέλεσμα κυρίως ανθρωπογενών δραστηριοτήτων που συνήθως έχουν δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία του ανθρώπου, στην ισορροπία του οικοσυστήματος και μπορεί να επηρεάσουν και να καταστρέψουν τις κοινωνικές δραστηριότητες και τις πολιτιστικές μας αξίες.

Τι λέμε με τον όρο προστασία του φυσικού περιβάλλοντος;

Εννοούμε τις προσπάθειες εκείνες που πρέπει να γίνουν και είναι οι εξής:

1) Πρέπει να ελέγχουμε την ρύπανση της ατμόσφαιρας, του εδάφους, του ύδατος και των θορύβων.

2) Να ελέγχουμε την προστασία της φύσεως, χλωρίδας – πανίδας.

3) Να συμβάλλουμε στην προστασία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, των μνημείων, των αρχαιολογικών και ιστορικών χώρων, των έργων τέχνης και των παραδοσιακών οικισμών.

Βασικά προβλήματα της ρύπανσης του περιβάλλοντος:

1) Έχουμε ρύπανση του αέρα, της θάλασσας, των υδάτων και του εδάφους.

2) Υποβαθμίζεται η χλωρίδα και η πανίδα, εξαφανίζονται τα άγρια ζώα και καταστρέφονται οι υδροβιότοποι.

3) Οι φοβεροί και ανεξέλεγκτοι θόρυβοι διαταράσσουν την ψυχοσωματική υγεία των ανθρώπων.

4) Δυσοσμία έντονη από σκουπίδια και βοθρολήμματα.

Ο ατμοσφαιρικός αέρας θεωρείται ρυπασμένος όταν περιέχει στερεές, υγρές και αέριες ποσότητες ουσιών οι οποίες είναι βλαπτικές.

Η ρύπανση μπορεί να προκληθεί επίσης από ραδιενεργείς ουσίες, από προϊόντα καύσεων, από το μονοξείδιο του άνθρακα και του διοξείδιο του αζώτου και τέλος από την καύση του πετρελαίου.

Ατμοσφαιρική ρύπανση – Αιτιολογικοί παράγοντες

Α) Φυσικές πηγές

1) Από ηφαιστειακές εκρήξεις.

2) Από αποσύνθεση της οργανικής ύλης.

Β) Ανθρωπογενείς πηγές

1) Από τις βιομηχανίες.

2) Από την κεντρική θέρμανση.

3) Από τα συγκοινωνιακά μέσα.

Ο προβληματισμός και η μελέτη της ατμοσφαιρικής ρύπανσης ήταν και είναι στο στάδιο της διαρκούς έρευνας για πολλά νοσήματα του αναπνευστικού αλλά και για νοσήματα άλλων συστημάτων που αποδίδονται στην συσσωρευτική συνεχή επίδραση στην υγεία του ανθρώπου.

Η συνύπαρξη καπνού, αιθάλης και υγρασίας δημιουργούν την καπνομίχλη – νέφος που προκαλεί καρδιααγγειακές παθήσεις και χρόνιες πνευμονοπάθειες. Η έκθεση στην ηλιακή και ραδιενεργό ακτινοβολία προκαλεί καρκινογενέσεις, λευχαιμίες, γενετικές μεταλλάξεις, ανωμαλία στην διάπλαση των εμβρύων.

Ηχορύπανση

Η ηχορύπανση του περιβάλλοντος αποτελεί σοβαρό ιατροκοινωνικό πρόβλημα της σημερινής κοινωνίας. Ο θόρυβος όταν ξεπερνά ορισμένα επιτρεπτά όρια γίνεται πραγματική απειλή για την ψυχική και σωματική υγεία των κατοίκων.

Ποτέ άλλοτε ο άνθρωπος δεν έχει περισσότερη ανάγκη από ησυχία όσο στην εποχή που ζούμε σήμερα. Ο αγώνας επιβίωσης τον αναγκάζουν να αντιμετωπίζει υπαρξιακά καθημερινά προβλήματα και ζητά ως ανάγκη ζωής, την ηρεμία και την ησυχία στο σπίτι του.

Θόρυβοι είναι όλοι εκείνοι οι δυσάρεστοι ήχοι που φθάνουν σε ορισμένο όγκο με διαφορετική συχνότητα και προκαλούν το δυσάρεστο αίσθημα της ενόχλησης, της ανησυχίας και του εκνευρισμού.

Επίπεδα θορύβων

1) Όλοι οι ήχοι δεν είναι βλαβεροί όταν φθάνουν μέχρι 35 DB και δεν ενοχλούν.

2) Από 35 έως 65 DB είναι υποφερτοί.

3) Από 65 έως 95 DB είναι ενοχλητικοί και προκαλούν εκνευρισμό.

4) Από 95 DB και πάνω είναι επιβλαβείς για την ψυχική υγεία των ατόμων.

Βλαπτικές επιδράσεις από τους θορύβους:

1) Βαθμιαία απώλεια ακοής από μεγάλους θορύβους.

2) Μείωση της ικανότητας του ατόμου σε εργασία.

3) Αύξηση των ψυχικών διαταραχών, άγχος, κόπωση, νευρικότητα, διαταραχές του ύπνου, πονοκέφαλος.

Πηγές θορύβων

1) Κέντρα διασκέδασης.

2) Αυτοκίνητα, μηχανάκια, αεροπλάνα, φωνές, κατοικίδια ζώα

Πρόληψη – Προστασία

1) Περιορισμός στις κατοικημένες περιοχές της κινήσεως των τροχοφόρων και των αεροπλάνων.

2) Σεβασμός στις ώρες κοινής ησυχίας που προβλέπει ο νόμος.

3) Έλεγχος της έντασης του θορύβου με ειδικά όργανα.

4) Στα κέντρα διασκέδασης οι υπεύθυνοι θα πρέπει να γνωρίζουν ότι δεν απευθύνονται σε κωφάλαλους πελάτες.

5) Τα αστυνομικά μέτρα και οι νομικές διατάξεις που ισχύουν δεν θα εφαρμοστούν αν ο καθένας δεν αντιληφθεί ότι αποτελεί έλλειψη αλληλοσεβασμού και ότι το πολιτιστικό επίπεδο του ανθρώπου έχει άμεση σχέση με την ενόχληση των άλλων.

Ρύπανση ύδατος – εδάφους

Η ρύπανση αυτή γίνεται ως εξής:

1) Από ουσίες που ρυπαίνουν την ατμόσφαιρα με την βροχή και εν συνεχεία πέφτουν στο έδαφος. Από το έδαφος ρυπαίνονται οι τροφές και το νερό με αποτέλεσμα να επηρεάζεται η υγεία του ανθρώπου.

2) Από τοξικά απόβλητα της σύγχρονης γεωργίας και βιομηχανίας τα οποία ρυπαίνουν την ατμόσφαιρα, τα φυτά, το νερό, τις τροφές του ανθρώπου και καταστρέφουν ακόμη την χλωρίδα και την πανίδα.

Πηγές ρύπανσης θαλασσών – ποταμών

Η ρύπανση γίνεται από:

1) Από απόβλητα βιομηχανιών.

2) Από τις αποχετεύσεις των μικρών και μεγάλων πόλεων.

3) Από τα πετρελαιοφόρα.

4) Από τα διυλιστήρια του πετρελαίου.

5) Από απόρριψη των απορριμμάτων στη θάλασσα από τα βαπόρια

6) Από την απαράδεκτη συμπεριφορά των λουόμενων στη θάλασσα, από αυτούς που μεταβάλλουν τις παραλίες σε σκουπιδότοπους χωρίς καμία υποχρέωση και ευθύνη.

Πολλά νοσήματα έχουν σχέση με την μόλυνση του νερού από μικρόβια όπως είναι ο τυφοειδής πυρετός, οι παρατυφικές λοιμώξεις, η λοιμώδη ηπατίτιδα και η καταστροφή της θαλάσσιας ζωής.

Πηγές ρύπανσης του εδάφους είναι:

1) H καπνομίχλη.

2) Τα απόβλητα των οικιών και των βιομηχανιών.

3) Οι αποχετεύσεις – απορρίμματα.

4) Το φτύσιμο στους δρόμους και στα λεωφορεία που μπορεί να προκαλέσει μετάδοση νοσημάτων.

5) Τα φυτοφάρμακα και τα λιπάσματα.

6) Η αλόγιστη χρήση φυτοφαρμάκων και απορρυπαντικών συμβάλλει στην συνεχή συσσώρευση φυτοφαρμάκων με πολλές παρενέργειες στους ανθρώπους καις στα ζώα.

Πρόληψη – Προστασία για το περιβάλλον

Απαραίτητα μέτρα είναι:

1) Σωστή αποχέτευση.

2) Όχι απορρίμματα στους δρόμους έξω από τους κάδους των απορριμμάτων

3) Σεβασμός προς το φυσικό περιβάλλον – εξοχή και την θάλασσα.

4) Σωστή χρήση των φυτοφαρμάκων και των λιπαντικών.

Η αλλοίωση του φυσιολογικού χρώματος σε μικρή και μεγάλη θαλάσσια έκταση, η εμφάνιση νεκρών ψαριών, ο μεγάλος αριθμός μεδουσών, η εμφάνιση μικρών ή μεγάλων κηλίδων πετρελαίου και λαδιού σημαίνει θάλασσα μολυσμένη.

Στην ρύπανση και αλλοίωση του περιβάλλοντος περιλαμβάνεται και η καταστροφή των δασών και των φυσικών τοπίων. Χρειάζεται λοιπόν για την αντιμετώπιση του προβλήματος περιβαλλοντική εκπαίδευση και παιδεία, περιβαλλοντική συνείδηση και σεβασμός των ατόμων για την προστασία του περιβάλλοντος, ώστε να ζούμε ευχάριστα μέσα στο φυσικό μας περιβάλλον, να σεβόμαστε τις νομοθετικές διατάξεις και τις δημοκρατικές μας υποχρεώσεις προς το κοινωνικό σύνολο ως πολίτες σε μια κοινωνία όπου ο ένας θα πρέπει να σέβεται τον άλλον.

Χλωρίδα

Η ΧΛΩΡΙΔΑ ΤΗΣ ΛΕΥΚΑΔΑΣ

Χαρακτηριστικό γνώρισμα του Λευκαδίτικου περιβάλλοντος είναι η μεγάλη βιοποικιλότητα ιδιαίτερα σε ό, τι αφορά τη χλωρίδα.


Η Λευκάδα, όπως όλα τα Επτάνησα, λόγω των πολλών βροχοπτώσεων που χαρακτηρίζει το κλίμα τους, ανέπτυξε ένα ζηλευτό πλούτο φυτικών ειδών που εντυπωσιάζει κάθε επισκέπτη.


Φυτά σπάνιας ομορφιάς όπως οι παιόνιες στον ορεινό όγκο ή το Παγκράτιο που κατακλύζει την παραλιακή ζώνη, η Αρενάρια της Λευκάδας κ.λ.π. είναι ένα μικρό παράδειγμα τι μπορεί να συναντήσει ο απλός επισκέπτης αλλά και ο εξειδικευμένος φυσιοδίφης.


Παράλληλα η παραδοσιακή καλλιέργεια της Ελιάς και του αμπελιού δημιουργούν εκτεταμένες ζώνες εναλλαγής χρωμάτων, ιδιαίτερα όλων των αποχρώσεων του πράσινου που σε συνδιασμό με την καθαρότητα του μπλέ της Θάλασσας αφήνουν μια αίσθηση που σφραγίζει τη μνήμη.


Τα φυτά που μπορεί να συναντήσει κανείς στο Λευκαδίτικο χώρο είναι αμέτρητα.
Εμείς σας παρουσιάζουμε τα κυριώτερα χωρισμένα σε ομάδες.

Αξιόλογα Φυτα Ορεινής Λευκάδας

ΚΟΙΝΟ ΟΝΟΜΑ

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΟΝΟΜΑ

ΤΟΠΙΚΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ

Παιόνια

Paeonia officinalis

Κούκος, Σκαμνιά

Παιόνια

Paeonia mascula

Κούκος, Σκαμνιά

Στίπα

Stipa pennata

Βλασάνι

Μελισσοκομικά Φυτά Ν. Λευκάδας

horizontal ruler

ΚΟΙΝΟ ΟΝΟΜΑ

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΟΝΟΜΑ

ΤΟΠΙΚΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ

Ασφόδελος

Asphodelus luteus

Σφερδούκλι

Βασιλικός

Ocimum basilicum


Βοράγκο

Borago officinalis

Μπουράτσινο

Δατούρα

Datura stramonium

Τάτουλας

Δάφνη

Laurus nobilis


Δρακοντιά

Arum maculatum


Εουφόρμπια

Eyphorbia sp

Γαλατσίδα

Ίνουλα

Inula viscosa

Ψίλιθρο

Κίστος

Cistus creticus

Βούκισος

Λυγαριά

Vitex agnus castus


Μαντζουράνα

Origanum majorana


Μάραθος

Foeniculum vulgarae


Μελισσόχορτο

Melissa officinalis


Μέντα

Menta pulegium

Φλισκούνι

Μήκων

Papaver rhoeas

Παπαρούνα

Μολόχα

Malva silvestris


Νιγκέλα

Nigella damascena


Πεντάνευρο

Plantago lanceolata


Περικοκλάδα

Convolvulus arvensis

Περιπλοκάδα

Ραδίκι

Cichorium intybus


Ρίγανη

Origanum heracleoticum


Σπάρτο

Spartium junceum


Υπερικό

Hypericum perforatum


Χαμομήλι

Matricaria chamomilla


Ψωραλέα

Psoralea bituminosa






Απειλούμενα Είδη


Η Ελλάδα, μια από τις χώρες της Ευρώπης με τη μεγαλύτερη βιοποικιλότητα, φιλοξενεί στις θάλασσες και τις ακτές, τα ποτάμια, τις λίμνες και τα δάση της σπάνια ζώα, ορισμένα από τα οποία βρίσκονται σε κίνδυνο. Πολλά από τα απειλούμενα αυτά είδη τελούν υπό την προστασία της περιβαλλοντικής οργάνωσης WWF Ελλάς, η οποία αγωνίζεται για τη διαφύλαξή τους στο πλαίσιο των ευρύτερων προγραμμάτων, που αναπτύσσει σε διάφορες περιοχές της χώρας. Αυτά είναι:


Το τσακάλι (Canis aureus) είναι ένα σπάνιο θηλαστικό που ζει σε ελάχιστες περιοχές των Βαλκανίων, ενώ από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπάρχει μόνο στην Ελλάδα.


Το δελφίνι είναι αναμφίβολα το αγαπημένο θηλαστικό των ελληνικών θαλασσών. Στη χώρα μας απαντώνται εννέα είδη από ένα σύνολο τριάντα δύο ειδών που παρατηρούνται παγκοσμίως.


Η θαλάσσια χελώνα καρέτα (Caretta caretta) είναι το μόνο είδος θαλάσσιας χελώνας που αναπαράγεται στην Ελλάδα, όπου βρίσκονται και οι πιο σημαντικοί βιότοποι του είδους στη Μεσόγειο.


Ο μαυρόγυπας (Aegypius monachus) είναι ο μεγαλύτερος γύπας της Ευρώπης, με τους κύριους πληθυσμούς του να βρίσκονται στην Ιβηρική χερσόνησο και στα Βαλκάνια (Ελλάδα-Βουλγαρία).


Το αγριόγιδο (Rupicapra rupicapra balcanica) ζει στις απομακρυσμένες περιοχές των μεγάλων και απόκρημνων βουνών της ηπειρωτικής Ελλάδας.


Η μεσογειακή φώκια (Monachus monachus) είναι ένα από τα περισσότερο απειλούμενα με εξαφάνιση θηλαστικά στον κόσμο. Ο μισός εναπομείναντας πληθυσμός της ζει στην Ελλάδα.


Η καφέ αρκούδα ((Ursus arctos) είναι το μεγαλύτερο χερσαίο θηλαστικό της Ευρώπης. Οι πληθυσμοί της εντοπίζονται στη χώρα μας στα δάση της Βόρειας Ελλάδας.

Πηγές Πληροφοριων:
www.1tee-volou.mag.sch.gr
www.2grpe.chal.sch.gr
www.lemnos.gr
www.wwf.gr


Προστατευόμενες περιοχές σε Εθνικό Επίπεδο

Εθνικά Παρκα (Ν. 1650/86)

1.

ΣΧΙΝΙΑΣ - ΜΑΡΑΘΩΝΑΣ

2.

ΛΙΜΝΕΣ ΚΟΡΩΝΕΙΑ – ΒΟΛΒΗ, ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΑ ΤΕΜΠΗ

3.

ΟΡΕΙΝΟΙ ΟΓΚΟΙ ΒΟΡΕΙΑΣ ΠΙΝΔΟΥ

4.

ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΕΣ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ – ΑΙΤΩΛΙΚΟΥ, ΚΑΤΩ ΡΟΥΣ ΚΑΙ ΕΚΒΟΛΕΣ ΠΟΤΑΜΩΝ ΑΧΕΛΩΟΥ ΚΑΙ ΕΥΗΝΟΥ ΚΑΙ ΝΗΣΟΙ ΕΧΙΝΑΔΕΣ

5.

ΔΑΣΟΣ ΔΑΔΙΑΣ – ΛΕΥΚΙΜΜΗΣ – ΣΟΥΦΛΙΟΥ

6.

ΛΙΜΝΗ ΚΕΡΚΙΝΗ

7.

ΔΕΛΤΑ ΕΒΡΟΥ

Εθνικά Θαλάσσια Πάρκα

1.

ΑΛΟΝΝΗΣΟΣ – ΒΟΡΕΙΕΣ ΣΠΟΡΑΔΕΣ

2.

ΚΟΛΠΟΣ ΛΑΓΑΝΑ – ΝΗΣΟΙ ΣΤΡΟΦΑΔΕΣ

Περιοχές Οικοανάπτυξης

1.

ΛΙΜΝΗ ΠΑΜΒΩΤΙΔΑ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

Εθνικοί Δρυμοί

1.

ΟΛΥΜΠΟΣ

3.

ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ

4.

ΠΑΡΝΗΘΑ

5.

ΑΙΝΟΣ

6.

ΣΑΜΑΡΙΑ

7.

ΟΙΤΗ

8.

ΠΙΝΔΟΣ

9.

ΒΙΚΟΣ-ΑΩΟΣ

10.

ΠΡΕΣΠΕΣ

11.

ΣΟΥΝΙΟ

Υγρότοποι Διεθνούς Σημασίας (Ramsar)

Περιοχή

1.

Δέλτα Έβρου

2.

Ισμαρίδα - Βιστωνίδα – Πόρτο Λάγος

3.

Δέλτα Νέστου

4.

Λίμνη Κερκίνη

5.

Λίμνες Κορώνεια - Βόλβη

6.

Δέλτα Αξιού και Αλιάκμονα

7.

Λίμνη Μικρή Πρέσπα

8.

Υγρότοποι Μεσολογίου - Αιτωλικού

9.

Αμβρακικός Κόλπος

10.

Λιμνοθάλασσα Κοτύχι – Δάσος Στροφυλιάς

Δεν υπάρχουν σχόλια: